به گزارش مجله خبری نگار، احمد دستمالچیان در مورد برگزاری دور چهارم مذاکرات ایران و عربستان در بغداد و گزارشی که برخی از رسانههای خبری در ارتباط با محتوای این مذاکرات منتشر کرده اند، تصریح کرد: جمهوری اسلامی ایران همواره خواهان این بود که بهترین روابط را با کشورهای منطقه داشته باشند و این جزو اولویتهای سیاست خارجی اش بوده است. چنانکه در سختترین شرایط از جمله در زمان جنگ تحمیلی تلاش کرده که با کشورهای منطقه از جمله حوزه خلیج فارس رابطه و تعامل داشته باشد. در دولت سیزدهم نیز تعامل و ارتباط با همسایگان از اهمیت جدی برخوردار است.
این دیپلمات پیشین کشورمان با بیان اینکه به نظر میرسد که در حال حاضر عربستان با توجه به تجربیات سالهای اخیر به نوعی در برابر واقعیتهای موجود منطقه قرار گرفته و به این نتیجه رسیده که نمیتواند تخم مرغ هایش را در سبد یک کشور خارجی فرامنطقه قرار دهد و اعتماد یک طرفه به قدرتهای بزرگ سرنوشت خوبی ندارد، اظهار کرد: عربستان در تحولات لبنان، سوریه، قطر و یمن با شکست روبرو شد و اکنون نیز شاهد این است که دیگر همچون گذشته آمریکا از او در مباحثی، چون موضوع جنگ یمن حمایت نمیکند؛ بنابراین با توجه به این واقعیتها تصمیم گرفته که رویکرد جدیدی اتخاذ کند. در همین چارچوب تاکنون چهار دور مذاکرات بین مقامات ایران و عربستان برگزار شده و به نظر میرسد مقامات دو کشور نسبت به روند این مذاکرات امیدوار هستند.
وی با بیان اینکه با توجه به سیگنالهایی که مقامات دو کشور از این مذاکرات میدهند و عدم مخالفت کشورهای بزرگی، چون آمریکا با این مسئله به نظر میرسد که در آینده احتمالا شاهد تغییر و تحولاتی در روابط ایران و عربستان باشیم.
دستمالچیان با تأکید بر اینکه کشورهای منطقه باید درک کنند که امنیت وارداتی و خریدنی نیست و مقوله جمعی است که باید برای تحقق آن همکاری دست جمعی صورت بگیرد، گفت: امنیت پایه توسعه و عمران در منطقه است و اگر کشورهای این منطقه میخواهند رشدی در منطقه حاصل شود چارهای جز این ندارند که با یکدیگر مذاکره کنند و به یک همکاری دست جمعی برسند.
این دیپلمات پیشین کشورمان با اشاره به برگزاری اجلاس بغداد به ابتکار نخست وزیر عراق و همچنین اجلاس پیرامون مسائل عراق در نیویورک به ریاست وزیر خارجه عراق و حضور نمایندگان کشورهای منطقه از جمله ایران و عربستان، گفت: این اقدامات گامهای مثبتی در راستای افزایش همکاریهای دسته جمعی است و میتواند روند حل مشکلات در منطقه و نزدیک شدن کشورهای منطقه به یکدیگر را تسهیل کند.